پایگاه خبری اتاق تهران

شیشه‌های شفاف با درهای سفید، عکس یک تکه نان تست پوشیده از کرم شکلاتی و یکی، دو تا فندق؛ این تصویر آشنای شیشه‌های نوتلا است، یکی از مشهورترین محصولات شکلاتی دنیا که هواداران پروپاقرصی دارد. همین عشق به شکلات است که دهه‌هاست کسب‌وکار خانوادگی فررو را به جایی رسانده که حالا در میان برترین ثروتمندان جهان بنشینند. ماجرای این کسب‌وکار خانوادگی از زمان جنگ جهانی دوم شروع شد، از زمانی که در حاشیه منازعات و درگیری‌ها، پیترو فررو بیشتر از هرچیزی سرش را گرم کاروبار شیرینی‌پزی کرد. پیترو شیرینی‌پزی بود در شهر دولیگانی در ایتالیا که برای رونق بیشتر راهی شهر تورین شد و مغازه خودش را باز کرد. با شروع جنگ جهانی دوم مغازه‌اش را به ناچار از تورین به آلبا منتقل کرد، جایی که قرار بود تبدیل به خانه اصلی یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های شکلات‌سازی در جهان شود. همسرش پیِرا مغازه را می‌چرخاند و پیترو مشغول آزماش کردن ترکیبات جدید و دستور پخت‌های تازه شد، تمرکزش را روي تولید محصولات جدیدی گذاشت که در وضعیت جنگ و کمبود شیرینی و شکلات‌های معمول بتوانند جای خالی آنها را پر کنند. در زمان جنگ، یکی از محبوب‌ترین انواع شکلات در ایتالیا کمیاب شده بود؛ گیاندوجا نوعی کرم شکلاتی بود که در دوران ناپلئون تولید و استفاده از آن رایج شد. پیترو سعی کرد تا محصولی شبیه به همان گیاندوجای محبوب تولید کند، کرمی که از ترکیب فندق و کره کاکائو  تهیه شد و نامش را گذاشت «پاستا گیاندوجا». تلاش‌های او با تمام شدن جنگ جواب داد و فروش محصول تازه را در سال 1946 آغاز کرد. برای تبلیغ این محصول که شکلکش شبیه به کره بود و  قرار بود مانند کره هم روی نان مالیده شود، به هر مشتری که نان می‌خرید یک قالب از شکلات می‌دادند تا همراه نان امتحان کنند و همین موضوع به معرفی شکلاتی که قرار نبود تنها به عنوان شکلات مصرف شود کمک کرد. هزینه تولید محصول بالا نبود و در نتیجه قیمت عرضه آن هم برای عموم مردم مناسب بود و همین باعث استقبال بیشتر از آن شد به گونه‌ای که تا پایان همان سال کاروبار این محصول تازه آن‌قدر گرفته بود که فررو توانست هم شرکت خود را به صورت رسمی ثبت کند و هم 50 نفر را استخدام و شرکتش را در همان شهر آلبا به ساختمانی بزرگ‌تر و مجهزتر منتقل کند. بعد از یک سال اول، وقتی که حداقل فروش محصول تضمین شد، پیترو کار تماس با کشاورزان محلی را آغاز کرد تا با آنها برای خرید مقدار ثابتی از فندق قرارداد ببندد. بعد از مدتی هم به جای عرضه محصول به عمده‌فروشان خودش دست‌به‌کار شد و ناوگان ارسال محصول خودش را راه انداخت تا در هزینه حمل و نقل هم صرفه‌جویی شود. برادر پیترو با نام جیووانی از ابتدای کار تاسیس شرکت همراه او مشغول به کار شد و عمده کار ناوگان حمل و نقل را او هدایت می‌کرد و توانست در طول چند سال کمک بزرگی برای عرضه مستقیم محصولات به مشتریان باشد.

کمی روغن اضافه

میشل فررو، فرزند پیترو در سال 1950 به کسب‌وکار خانوادگی پیوست و زیر نظر پدر و عمویش کار را آغاز کرد. در همان دهه 50 بود که پس از فوت هردو برادر، میشل کار را در دست گرفت و در رأس شرکت نشست اما او هم مانند پدرش از تولید ترکیبات جدید لذت می‌برد. برای همین بود که به دستور تهیه قدیمی پدر اندکی روغن گیاهی اضافه کرد و از آن به بعد بود که کرم شکلاتی‌های معروف، بیشتر حالت خامه‌ای به خود گرفتند و دیگر به راحتی روی نان‌های صبحانه پخش می‌شدند. میشل محصول جدید را در شیشه‌های کوچک عرضه کرد و نام «نوتلا» را برایشان برگزید. محصولی که امروز برای بسیاری از افراد شناخته‌شده است در واقع حاصل خلاقیتی بود که او در سال 1964 به خرج داد.

دهه 60 میلادی، دهه ورود نوتلا به سایر کشورهای اروپایی بود؛ اول آلمان بعد فرانسه و انگلستان. هم‌زمان با پا گذاشتن به کشورهای تازه، نوبت به معرفی محصولات تازه هم رسید. در اواخر همین دهه بود که قرص‌های نعنایی تیک‌تک از سوی شرکت فررو تولید شدند. این محصول به صورت خاص بازار امریکا را هدف گرفته بود، فررو می‌دانست که امریکایی‌ها محصول معروفی دارند به نام کره بادام‌زمینی، همان ظرف‌های شیشه‌ای که با کرم بادام‌زمینی پر شده بود، همان‌گونه همراه با نان صبحانه خورده می‌شد و رقیبی بسیار سرسخت برای نوتلا به شمار می‌رفت. فررو تصمیم گرفت به جای آغاز کار با رقابت، قرص‌های کوچک نعنایی‌اش را برای امریکایی‌ها بفرستد. هم‌زمان با ورود تیک‌تک کار اولین دفتر شرکت فررو در نیویورک هم آغاز شد.

 تخم‌مرغ‌هاي هيجان‌انگيز

میشل فررو در اواخر دهه 60 به سراغ مشتریان تازه رفت، این‌بار محصولی ارائه شد مخصوص بچه‌ها. در سال 1968 شکلات کیندر وارد بازار شد و تا سال 74 خط تولید کیندر به صورت مستقل فعالیتش را آغاز کرد؛ خط تولیدی با محصولات گوناگون تنها برای بچه‌ها. یکی از معروف‌ترین محصولات این خط تولید که در گذر زمان همچنان هواداران زیادی بین بچه‌ها دارد تخم‌مرغ‌های شکلاتی کیندر است، همان چیزی که ما آن را به اسم تخم‌مرغ شانسی می‌شناسیم. شکلاتی شبیه به تخم‌مرغ که در دلش یک تکه اسباب‌بازی جاسازی شده و همین باعث شد تا در میان کودکان تبدیل به محصولی پرطرفدار شود. آن اسباب‌بازی‌های کوچکی که در دل شکلات مخفی شده بودند باعث شد تا این محصول فررو در میان بزرگ‌سالان هم محبوب شود، هرکسی در هر سن و سالی که باشد گاهی بدش نمی‌آید غافلگیر شود. کمی بعد از رونق بازار تخم‌مرغ‌های کیندر، اسباب‌بازی‌های کوچکی كه در دلشان جاسازی شده بود تبدیل به سوژه‌ای برای سرگرمی شدند، خیلی از کودکان و گاهی بزرگ‌سالان شروع به جمع‌آوری کلکسیون اسباب‌بازی‌های کوچک کیندر کردند.

فررو در اواخر دهه 90 کارش را به اروپای شرقی هم گسترش داد و در لهستان، مجارستان، جمهوری چک و روسیه شعبه زد. تا نیمه‌های این دهه فروش شرکت به 3 میلیارد یورو رسید و نزدیک به سه‌چهارم از فروش شرکت از بازارهایش خارج از کشور ایتالیا تامین می‌شد.

اروپا البته براي شركت فررو كافي نبود و قرار شد كه بازار امريكا و تمام قاره امريكا هم مورد توجه بيشتري قرار بگيرد. هدف اين بود كه تا پايان دهه 90 درآمد فررو از امريكاي شمالي و جنوبي به يك ميليارد يورو برسد. براي همين بود كه شركت دست به سرمايه‌گذاري جديد زد و سال 1997 با 100 ميليون دلار يك كارخانه جديد در برزيل تاسيس كرد.

سال 97 همان سالي بود كه كه نوبت به جيوواني و پيترو جونيور رسيد. دو پسر ميشل كه به صورت مشترك مديريت شركت خانوادگي را در دست گرفتند. پيترو  كه نام پدربزرگش را بر او گذاشته بودند در سال 1963 به دنيا آمده بود و جيوواني در سال 1964. پيترو در سال 1985 كار براي شركت پدرش را آغاز كرد و در سال 1992 مسئول تمامي فعاليت‌هاي فررو در اروپا شد. جيوواني در سال 1975 به بلژيك رفت و در «مدرسه اروپايي» تحصيل كرد، يكي از شعب مدارس اروپايي كه مدرسه‌هاي خصوصي بودند و دانش‌آموزانشان با سيستم چندفرهنگي و چندزباني تحصيل مي‌كردند. جيوواني پس از آن راهي امريكا شد تا در رشته بازاريابي در يك دانشكده خصوصي در پنسيلوانيا تحصيل كند. بعد از پايان تحصيلاتش بود كه به كشورش بازگشت و به برادرش براي مديريت شركت ملحق شد. هم‌‌سن‌وسال بودند و همراه هم امور را در دست گرفتند، اين مديريت مشترك برادرانه تا سال 2011 يعني زماني كه پيترو درگذشت ادامه داشت. توليد محصولات جديد در زمان مديريت دو برادر هم ادامه داشت اما هنوز كه هنوز است فررو را بيشتر از هر محصول ديگري با همان كرم شكلاتي فندقي مي‌شناسند كه پيتروي بزرگ روانه بازار كرد و توانست خانواده‌اش را به يمن نوتلا در فهرست ميلياردرهاي جهان بنشاند.

امسال تغييري اساسي در روند كار شركت فررو به وجود آمد، جيوواني تصميم گرفت اولين مدير اجرايي شركت را از ميان گزينه‌هايي خارج از خانواده فررو انتخاب كند. و به اين ترتيب لاپو سيويلتي، مدير بخش اروپاي مركزي و شرقي شركت جاي او را گرفت. مالكيت شركت البته در اختيار اعضاي مختلف خانواده فررو است، شركتي كه در سال 2015 درآمدي بالغ بر 9.5 ميليارد يورو (برابر 11 ميليارد دلار) را براي خودش به ثبت رساند.

منبع:ماهنامه آینده نگر